Toch gek dat je, elk jaar weer, gewoon niet wennen kan. Aan de stilte. Aan het geen beroep op je gedaan.
Aan ijsjes op het scherm. Herinneringen zonder jou.
Een warm bad vol vrienden, een geliefde.
Om je heen, en toch alleen.
Een oceaan van tijd ligt klaar, uitgestrekt.
Een jaar lang verlangd, dit is je kans.
Zoveel te doen, nog meer te laten.
Nu. Meteen. Doe het. Niet.
Iets kopen, tegen beter weten in.
Opruimen, maar niet echt.
Je ziel onder je arm en dankbaar dat je toch iets te dragen hebt.
De vrijheid als een te grote jas.
Morgen zal het beter passen.
Comments