Ruiken jullie ook de lente in de lucht? Zien jullie hoe de zon je eerste sproetjes laat verkleuren? En hebben jullie ook al een kop koffie gedronken onder deze blauwe lentehemel? Vandaag ontplof ik bijna van geluk en dankbaarheid. Mijn leven stroomt over van liefde en vriendschap en bovendien bestaat Stille Verhalen deze april vijf jaar. (En daarom volgt er een winactie!) Ik ben gezond, heb fantastische mensen om me heen en voel dat alle uitdagingen die er zijn geweest me veel kracht hebben gegeven.
Dankbaarheid voelen is vandaag dan ook appeltje eitje En dat is niet altijd zo. Ik ken, net als iedereen, dagen met grijze luchten. Dagen waarop je het even niet meer weet. Dagen dat er meer te huilen dan te lachen valt. Van die pindakaas in omhelzing met de vloer dagen. En om dan, dwars door alle uitdagingen heen, toch dankbaarheid te voelen… dat is het level voor gevorderden.
Ik heb er al vaak over geschreven: dankbaarheid is gezond. Dankbaarheid voelen in je hart brengt een energie met zich mee die ontzettend helend is. Voor je geest en voor je lichaam. (In het pindakaasblogje lees je daar meer over). Al je cellen juichen van blijdschap op het moment dat jij overloopt van dankbaarheid. Voor de mensen die daar graag een wetenschappelijke onderbouwing van willen: In het boek ‘The How of Happines’ schrijft Sonja Lyubomirsky, Professor Ph.D. aan de Stanford University over de wetenschappelijke kant van geluk. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat mensen die hun dankbaarheid tonen gelukkiger en gezonder zijn. Zo heeft dankbaarheid een positieve invloed op je nierfunctie, bloeddruk en hart en het dalen van je stresslevels. En deze bekt ook wel lekker: “If thankfulness were a drug, it would be the world’s best-selling product with a health maintenance indication for every major organ system.” (Dr. P. Murali Doraiswamy, head of biologic psychology at Duke University Medical Center).
Veel leuker dan het lezen van wetenschappelijk onderzoek is het zelf testen! Heb jij al eens een maand lang elke dag opgeschreven waar jij dankbaar voor bent? Ik ben er ooit mee begonnen en al na een week voelde ik meer vrede en berusting in mijn hart. Nu start ik bijna elke ochtend met het stilstaan bij drie dingen waar ik dankbaar voor ben in mijn leven. Van groots en meeslepend tot klein en overwacht.
Wat je aandacht geeft groeit. Focussen op het goede en mooie in je leven brengt meer goeds en moois. Het beoefenen van dankbaarheid is niet voor niets een van de vijf Reiki leefregels voor een gezonde mindset. Maar wat als het er gewoon niet is? Als je wel WEET waar je dankbaar voor zou moeten zijn maar als je het niet VOELT in je hart? Bekijk dan eens het volgende filmpje:
Hailey voelde niets voor haar leven. Blanco. Je zou het depressief kunnen noemen. Op advies van een vriendin begint ze met stilstaan bij kleine dingen om dankbaar voor te zijn. Elke dag. Het 365gratitude project is geboren. En nu? Tijdens haar presentatie krijgt Hailey een brok in haar keel bij het vertellen over een stuk taart. Zo ver kan het gaan… :)
Dankbaarheid is een keuze. Ook als het leven het je niet makkelijk maakt. Een lief kaartje van een vriendin tijdens een moeilijke fase. De nieuwe deuren die er opengaan op het moment dat je oude moet sluiten. Hoe cliché het ook klinkt, er is altijd iets om dankbaar voor te zijn.
Aankomende april bestaat Stille Verhalen vijf jaar. Ook daar ben ik dankbaar voor. Ik voel me zo gezegend met alle mooie ontmoetingen en het vertrouwen dat ik steeds weer ontvang. En om dat te vieren wil ik deze maand een massage & reiki behandeling kado geven! Wil je hier kans op maken? Dan kun je op mijn facebookpagina een foto posten van iets waarvoor jij dankbaar bent. Schrijf er kort bij waar je dankbaar voor bent en eventueel voor wie je de sessie wilt winnen. Op 1 april maak ik de winnaar bekend. Dit doe ik gewoon op gevoel. Daar waar ik het meest blij van word. :)
En probeer het eens. Gewoon een maand lang opschrijven of fotograferen waar je dankbaar voor bent. Voor je het weet sta je ook te huilen bij een stuk taart.
In de herhaling dit prachtige gedicht:
I got out of bed on two strong legs. It might have been otherwise. I ate cereal, sweet milk, ripe, flawless peach. It might have been otherwise. I took the dog uphill to the birch wood. All morning I did the work I love.
At noon I lay down with my mate. It might have been otherwise.
We ate dinner together at a table with silver candlesticks. It might have been otherwise. I slept in a bed in a room with paintings on the walls, and planned another day just like this day. But one day, I know, it will be otherwise.
(“Otherwise” by Jane Kenyon from Otherwise: New and Selected Poems , Graywolf Press)
