Na een nacht met te weinig dromen door een overschot aan wakkere uren besloot ik dat ik behoefte had aan iets frissigs. Iets lichts. Avontuur. Op facebook zag ik een artikel genaamd 'Leve het Toeval'. Hoe je, door open te staan voor wat er voor je neus ligt, onverwachte avonturen beleeft. Over dat je dan opeens met een wildvreemde op een terras in Leuven eindigt met op je bord een broodje dat je blind van de menukaart hebt gekozen. Ik wil dat. Soort van. Niet in Leuven dan maar wel iets leuks.
Ik stop kleine BamBam in de draagzak en wandel door de papperige sneeuw naar de stad. Open voor wat zich voor mijn voeten werpt. BamBam snurkt. Ik drink een koffie. Ik koop een bijtring. Ik zie een krokus. Er gebeurt niets bijzonders.
En ik ben gelukkig.
